Cavalier King Charles Spaniel – uroczy towarzysz o wielkim sercu

Cavalier King Charles Spaniel to jedna z najbardziej urokliwych ras psów – niewielki, elegancki, o jedwabistej sierści i charakterystycznym spojrzeniu pełnym ciepła. Wydaje się idealnym pupilem zarówno dla rodzin jak i singli, ale jak każdy pies ma swoje potrzeby, wyzwania i predyspozycje zdrowotne. Zanim zdecydujesz się na cavaliera, warto poznać bliżej jego historię, charakter i potencjalne problemy.

Historia rasy

Cavalier King Charles Spaniel pochodzi z Wielkiej Brytanii i jest potomkiem małych spanieli dworskich, które już w XVI i XVII wieku były ulubieńcami arystokracji, zwłaszcza kobiet z królewskiego i szlacheckiego otoczenia. Psy te pojawiają się na wielu portretach z tamtej epoki, często w ramionach dam dworu.

Nazwa rasy wywodzi się od króla Karola II Stuarta, znanego ze swojej miłości do tych psów – niemal zawsze towarzyszyły mu one na dworze. Dzisiejszy cavalier został wyhodowany w XX wieku jako powrót do dawnych typów spanieli z wydłużonym pyszczkiem (w odróżnieniu od bardziej spłaszczonego King Charles Spaniela).

"Dama ze szczenięciem", 1532/3. Agnolo di Cosimo di Mariano (1503-1572)
źródło: Frankfurt, Städel Museum

Wygląd i długość życia

Cavalier to pies mały, ważący zazwyczaj 5–8 kg. Ma długą, jedwabistą sierść, często z piórami na uszach, ogonie i łapach. Występuje w czterech umaszczeniach: blenheim (biało-rudy), tricolor (biało-czarny z podpalaniem), ruby (jednolicie rudy) i black & tan (czarny z rudymi znaczeniami).

Średnia długość życia cavaliera to 9–12 lat, choć psy wolne od poważniejszych chorób mogą dożyć nawet 14–15 lat.

Charakter i usposobienie

Cavalier King Charles Spaniel to pies typowo towarzyski – kocha ludzi, nie lubi samotności i najlepiej czuje się blisko swojego opiekuna. Jego najważniejsze cechy:

przyjazny i łagodny – świetnie odnajduje się w rodzinach z dziećmi,
czuły i wrażliwy – bardzo przywiązuje się do opiekuna,
energiczny, ale nie nadpobudliwy – lubi spacery i zabawy, ale także chętnie poleży na kanapie,
łatwy w wychowaniu – zwykle szybko się uczy i chce zadowolić swojego człowieka,
bez agresji – nie sprawdza się jako pies stróżujący, bo każdego przywita merdającym ogonem.

Aktywności, które cavalier lubi

Choć wygląda jak typowy kanapowiec, cavalier jest spanielowatym, a więc ma w genach chęć do ruchu i tropienia. Najbardziej lubi:

codzienne spacery (2–3 krótsze i jeden dłuższy),
zabawy w aportowanie,
aktywności węchowe (np. mata węchowa, chowanie smaczków),
pływanie (wiele cavalierów uwielbia wodę),
lekkie treningi posłuszeństwa i agility na poziomie rekreacyjnym.

Wyzwania w opiece nad cavalierem

Choć to rasa cudowna w charakterze, trzeba pamiętać o kilku ważnych aspektach:

Silna potrzeba bliskości – cavalier źle znosi samotność, nie powinien zostawać sam na wiele godzin dziennie.
Tendencja do tycia – wymaga rozsądnego żywienia i regularnej aktywności.
Sierść – choć nie jest bardzo trudna w pielęgnacji, wymaga czesania kilka razy w tygodniu, aby nie robiły się kołtuny.
Zdrowie – to największe wyzwanie (o tym niżej).

Behawiorysta radzi

Choć większość cavalierów przejawia opisane wyżej cechy – są łagodne, czułe i przyjazne – warto pamiętać, że każdy pies jest inny. Spotyka się zarówno osobniki bardziej wrażliwe, jak i te pewniejsze siebie. Nie każdy cavalier będzie idealnym towarzyszem dla dziecka i nie każdy odnajdzie się w życiu w centrum miasta. Poza predyspozycjami rasy ogromne znaczenie mają także charakter rodziców oraz to, jak przebiega socjalizacja naszego pupila.

Mimo że cavalier bywa określany jako rasa „łatwiejsza” i mniej wymagająca niż np. wyżeł czy owczarek niemiecki, nadal potrzebuje troski, uwagi i zaspokajania swoich potrzeb – zarówno fizycznych, jak i emocjonalnych. Ważne jest też dbanie o jego granice. Ze względu na urokliwy wygląd wiele osób może chcieć go dotknąć, pogłaskać czy wziąć na ręce, a to nie zawsze jest dla psa komfortowe. Właściciel powinien nauczyć się rozpoznawać i interpretować sygnały wysyłane przez swojego cavisia i – w razie potrzeby – chronić go przed nadmiernym kontaktem z obcymi.

Najważniejsze jest poznanie swojego psa takim, jakim jest, i odpowiadanie na jego indywidualne potrzeby. Dzięki temu zbudujemy relację opartą na zaufaniu i zadbamy o wszystkie potrzeby naszego pupila, bez względu na jego “słodki” wygląd.

Choroby i problemy zdrowotne

Cavalier King Charles Spaniel jest niestety obciążony wieloma chorobami genetycznymi. Przyszły opiekun powinien być tego świadomy:

Choroby serca – zwłaszcza endokardioza zastawki mitralnej (MVD), bardzo częsta w tej rasie, potrafi pojawiać się już u kilkuletnich psów.
Syringomyelia (SM) – poważna choroba neurologiczna związana z deformacją czaszki, prowadząca do bólu i problemów z układem nerwowym.
Problemy z oczami – m.in. zaćma, dystrofia rogówki, „suchy” zespół oka.
Choroby uszu – typowe dla ras z długimi uszami, np. nawracające zapalenia ucha.
Predyspozycje ortopedyczne – zwichnięcie rzepki, choroba krążka międzykręgowego.

Dlatego wybierając cavaliera, absolutnie trzeba postawić na sprawdzonego hodowcę, który bada swoje psy (echo serca, rezonans, badania DNA).

Kontrowersje i zakazy hodowli

Ze względu na duże obciążenie chorobami genetycznymi, Cavalier King Charles Spaniel jest coraz częściej przedmiotem dyskusji o etyce hodowli:

W Norwegii Sąd Najwyższy uznał, że hodowla czystych cavalierów jest niezgodna z prawem o dobrostanie zwierząt. Od 2022 roku rozmnażanie tej rasy zostało tam zakazane.
Podobne debaty toczą się w innych krajach Europy, gdzie rozważa się zaostrzenie wymogów zdrowotnych.
Mimo to, rasa wciąż jest w pełni uznawana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) i posiada swój oficjalny standard.
W praktyce oznacza to, że cavalier nie jest „wycofywany” z rejestrów kynologicznych, ale w niektórych państwach ogranicza się możliwość jego rozmnażania, aby chronić psy przed cierpieniem.

Na co zwrócić uwagę decydując się na cavaliera?

Sprawdź hodowlę – unikaj pseudohodowli i wybieraj psy z przebadanymi rodzicami.
Przygotuj się na regularne wizyty u weterynarza i kontrolę serca od młodego wieku.
Zapewnij psu bliskość – cavalier potrzebuje być członkiem rodziny, nie nadaje się do życia w kojcu czy samotności.
Dbaj o dietę i wagę – nadmiar kilogramów obciąża serce i stawy.
Poświęć czas na pielęgnację sierści i higienę uszu.

Podsumowanie

Cavalier King Charles Spaniel to niezwykle uroczy, czuły i wesoły pies, który potrafi podbić serce każdego. Jest doskonałym towarzyszem rodziny, ale wymaga świadomej opieki – zarówno w kwestii zdrowia, jak i codziennego kontaktu z człowiekiem.

Decydując się na cavaliera, trzeba pamiętać, że to rasa obciążona poważnymi chorobami genetycznymi – dlatego tak ważny jest odpowiedzialny wybór hodowli i regularna opieka weterynaryjna.